1956 yılında Konya’da doğdu. İlköğrenimini Konya’da, ortaöğrenimini Konya, İzmir ve Balıkesir’de, lisans öğrenimini Erzurum’da Türk Dili ve Edebiyatı alanında tamamladı. Yüksek lisansını Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesinde (Behçet Necatigil’in Şiir Dünyası), doktorasını Konya Selçuk Üniversitesinde (Muhteva ve Şekil Hususiyetleriyle Ahmet Hâşim’in Nesir Dünyası) yaptı. Hatay-Kırıkhan, Konya-Ilgın ve Amasya’da liselerde öğretmenlik yaptı. Konya Meram Fen Lisesinde 10 yıl çalıştı. Suriye’de Halep Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde misafir öğretim üyesi olarak görevlendirildi (2008-2009). Artvin Çoruh Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde Yeni Türk Edebiyatı Anabilim dalı öğretim üyesiyken 2012 Mart ayında başladığı Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu üyeliğinde altı yıl çalıştı. 2019’da emekli oldu. Hece dergisi yazı kurulu üyesi. Evli ve dört çocuk babası olan İbrahim Demirci, Edebiyat dergisinde başladığı yazı hayatı boyunca şiir, oyun, deneme ve eleştiriler yazdı. Arapça ve Fransızcadan çeviriler, Osmanlı Türkçesinden aktarmalar yaptı. Yeni Şafak gazetesinde haftada bir Dil Burcu köşesinde İbrahim Kardeş müstearıyla yazdı.
Eserlerinden Bazıları: Yanıklar (şiir), Ay Burcu (şiir), Bu Camı Kim Kırdı (oyun), Yaralı Yazılar (deneme), Hay Hay Hayat (deneme), Dillerin Dili (deneme). Ahmet Hâşim’in Nesirleri (İnceleme), Kiralık Konak Romanında Batılılaşma ve Dil Sorunları (İnceleme), Güneşin Âyetine Uyarak Düş Görüyorum – Kör Kâhin – Kudüs Konçertosu (Adonis’ten çeviri), Ben Beyrut (Nizar Kabbani’den çeviri), Gazaba Uğramış Şiirler ve Diğerleri (Nizar Kabbani’den çeviri, Turan Koç ile birlikte) Ağaçlar ve Merzuk Cinayeti (Abdurrahman Münif’ten çeviri, Hasan Harmancı ile birlikte).
Çocuklar için Arapçadan çevirdiği kitaplar: Ellerim, Ayaklarım, Nefise Nine.