Güneşteki Adamlar

…

Ebu’l-Hayzurân kızgın tankın üstüne oturdu. Nefes nefese kalmıştı. Olduğundan daha ihtiyar görünüyordu. Bu sırada Ebû Kays yavaşça tekerleğin üzerinden kayıp aşağıya inmiş ve tankerin gölgesinde yüzükoyun yere uzanmıştı. Esad ayakta durup bir süre ciğerlerini doldurabildiği kadar temiz havayla doldurup nefeslendi. Bir şeyler söyleyecek gibi oldu ama konuşamadı. Sonunda soluyarak:

“Oh be! Hava burada baya serinmiş.” dedi.

Yüzü ıslanmış ve kıpkırmızıydı. Pantolonu terden sırılsıklam olmuştu. Göğsünde pas izleri vardı. Bu haliyle kana bulanmış gibi görünüyordu. Mervan doğrulup tükenmiş bir vaziyette demir merdivenden aşağı indi. Gözleri kızarmıştı ve göğsü pas lekelerine bulanmıştı. Yere ulaşınca başını Ebû Kays’ın baldırına koydu, yavaşça tekerleğin yanına uzandı. Kısa bir süre sonra peşinden önce Esad, sonra da Ebu’l-Hayzurân aşağı indiler ve dizlerini yukarı kırıp başlarını dizlerine dayayarak yere oturdular. Biraz öylece durduktan sonra Ebu’l-Hayzurân konuştu.

“Aşağısı korkunç muydu?”

Kimse cevap vermedi. Ebu’l-Hayzurân’ın bakışları yüzlerinde dolaştı. Yüzleri mumyalanmış gibi sapsarı göründü gözüne. Mervan’ın göğsü inip kalkmıyor ve Ebû Kays’ın ıslık çalan soluması duyulmuyor olsaydı, ikisini de ölmüş zannederdi.

“1936-1939 Ayaklanmasından söz ederken, Şeyh İzzeddin el-Kassam’a özel bir parantez açmak gerekir…” İngiliz Manda yönetimi altındaki Filistin, yıllar boyu Yahudi yerleşimciliğine maruz kalmıştır. İngiliz baskısını sürekli ensesinde hisseden Filistin halkı, bu duruma artık bir son verilmesi kanaatindeydi. Arap işçiler işlerinden olmakta, köylüler arazilerinden kovulmakta ve Filistinliler sürekli toprak kaybetmekteydi. Bunun üzerine köylüler, yazarlar, şairler, gazeteciler ve dinî önderler bir komutandan emir almışçasına topyekûn direniş göstermeye başlamıştır. Çare yalnızca silahlı bir ayaklanmaydı. Ayaklanmayı başlatan hamle ise Şeyh İzzeddin el-Kassam ve komutasındaki yirmi beş kişiden gelmiştir. Sonrasında ise birbirini takip eden olaylar çığ gibi büyüyerek devrim ateşini harlamıştır. Ayaklanma, tüm halk nezdinde kabul görmüş ve büyümeye devam etmiştir… -Siz yiğitler nerelisiniz? Biz Filistin gençleriyiz. (…) -Korkma damadın babası, Kan içerek büyüdük biz!